2001

Het kriebelde al heel lang bij beiden:

We zochten een uitdaging en na een bezoekje bij kennissen in 55 wisten we het zeker:
dit willen wij ook! Vanaf dat moment kochten we maandelijks "Huis en Aanbod",
"Maison en France" en meer van dat soort tijdschriften en startten we onze zoektocht.
Keken veel op internetsites naar huizen in ldfr en wisten inmiddels dat we net iets
lager wilden zitten dan de Meuse. Vanwege het klimaat, de streek en met het idee
in het achterhoofd dat het ook qua afstand in een weekend te doen moest zijn;
dus liefst via de autoroute bereikbaar.

Op de beurs in Utrecht kwamen we in contact met de heer Kubbe en aan hem hebben we uiteindelijk een zoekopdracht gegeven. Zijn medewerker die in de Haute Marne/ Haute Saone huizen op de kaart zette, kwam al vrij snel met een paar aanbiedingen. Wim en ik hebben toen een afspraak voor bezichtigingen gemaakt en daar een weekend voor geprikt.

We hadden geen idee wat we aan zouden treffen want we hadden de keuze uit
of nu een heel goedkoop stekkie kopen en zelf opknappen of blijven sparen, terwijl
de prijzen blijven stijgen in verband met de grote vraag van Nederlanders met dezelfde
kriebels, met het risico dat het tegen de tijd dat we wat geld hadden gespaard
de prijs voor ons te hoog zou zijn.

We hadden 3 bezichtigingen op het programma: hadden via internet al wel wat foto's bekeken, maar wisten niets van de omgeving en in welke staat de huizen verkeerden. Uiteindelijk zagen we, eenmaal aangekomen "ons" huisje door alle chaos heen. Eenmaal binnen haalden we met een plamuurmes het vinyl opzij, en zagen een prachtige vloer.

In de alkoof kwamen we erachter dat het plafond (wat verstopt zat onder hardboard platen)
door hele dikke eiken balken werd gedragen en er een heuse broodoven in het "atelier" zat.
In de "woonkamer" bevond zich een mooie openhaard met haardplaat.

Al met al wel veel authenticiteit maar helaas allemaal een beetje verstopt. Het geheel zat vast
aan een ander huis en het te verkopen gedeelte was al 18 jaar niet meer bewoond geweest.
De mevrouw die het wilde verkopen was zienderogen gelukkig met het feit dat ik (Angenietha)
Frans spreek en liet merken het aan ons wel te willen verkopen. (ze had al heel wat kijkers
gehad maar steeds was ze samen met haar dochter niet overtuigd of ze wel met dat type buren
wilden leven!

Terug in Nederland gewikt gewogen en een bod gedaan. En na in totaal 4 maanden was alles rond!
Wij hadden een "huis" in de Haute Marne.

Huis - Fotoalbum - Weblog - Contact - Gastenboek
all contents (c) 2007 Entre-Bas-et-Haute.com